Teoretycznie można przyjąć, że mikrofon jest swego rodzaju “elektronicznym uchem” i
powinien wychwytywać dźwięk podobnie do ucha ludzkiego. W praktyce, mikrofon idealny nie
istnieje. Rożne konstrukcje mają swoje charakterystyczne cechy wpływające na końcowe
brzmienie. Jedną z ważniejszych, jest jego charakterystyka kierunkowa. Co to takiego? Jest
to wykres ukazujący w jaki sposób mikrofon odbiera docierający do niego dźwięk o danej
częstotliwości, względem jego osi. Tłumacząc to w prosty sposób, zależy od niej jak mikrofon
“łapie” dźwięki w zależności od kąta ich padania. Przyjrzyjmy się więc, jak dzielą się
mikrofony ze względu na kształt charakterystyki kierunkowej.
Wszechkierunkowa ( Omnidirectional )
Charakterystyka dookolna tzn. dźwięki są rejestrowane przez mikrofon jednakowo z
wszystkich stron. Mikrofony wszechkierunkowe, nagrywają dźwięk w najbardziej naturalny
sposób. W tym przypadku, nie musimy ustawiać mikrofonu precyzyjnie względem źródła
dźwięku.
Jednokierunkowa ( Directional )
Taki mikrofon cechuje większa czułość z przodu oraz dużo mniejsza z tyłu. W praktyce mamy
do czynienia z dobrą izolacją dźwięków otoczenia, co jest szczególnie użyteczne na scenie.
Dwukierunkowa ( Bidirectional)
Inaczej nazywana ósemkową, cechuje się odbieraniem dźwięków z przodu oraz tyłu
mikrofonu. Dźwięki dobiegające z obu boków (90 stopni) są izolowane. Charakterystykę
dwukierunkową posiadają najczęściej mikrofonu wstęgowe.
Podsumowanie
Jak widać nie każdy mikrofon “słyszy” tak samo. Powyżej wymieniłem tylko główne,
najczęściej spotykane charakterystyki kierunkowe mikrofonów. Podczas wyboru mikrofonu do
konkretnych zastosowań powinniśmy bezwzględnie zwrócić na nie uwagę.